تشکر

ازت متشکرم که وقتی با تو حرف می زنم، وقتی با من حرف می زنی، به حرف ام گوش می کنی، نه گوش؛ بلکه فکر می کنی، وقتی قضاوتی می کنی درموردم، قضاوتی یک بار برای همیشه نیست، به خودت اجازه می دهی در موردش تجدیدنظر کنی، شواهد و قرائن قضاوت ات را با من مرور کنی، و همیشه جایی برای احتمال اشتباه در قضاوتت باقی می گذاری. منتظر و مترصد نایستاده ای که شواهدی پیدا کنی برای اثبات اتهام و صدور حکم خطاکاری کسی مطابق قوانین و مقررات شخصی و اخلاقی خودت، و فکر نمی کنی که فی المجلس باید کلاس درس اخلاق برگزار کنی و خطاکاری مخاطب را (مطابق قواعد خودت) به رخ اش بکشی.
وقتی دلخوری و با من حرف می زنی احساس نمی کنم مالباخته ای هستی که دزدی را به دام انداخته است و تا اعتراف ازش نگیرد دل اش آرام نمی گیرد...

ازت متشکرم!