وقتی می خواهی هنجارهای مربوط به ارتباط بین شخصی را بشکنی، مثل هر هنجارشکنی دیگری، اول باید محاسبه کنی می توانی هزینه های آن را بپردازی یا نه. شکستن هنجارهای ارتباطی ممکن است باعث برانگیختن واکنش هایی در طرف مقابل (و حتی اشخاص ثالث) بشود که اصلا خوشایند تو نیست. شاید پیش بینی این رفتارها مشکل باشد، اما همیشه وقتی برای هنجارشکنی دلیلی می یابی، نگاهی هم به کارکردهای هنجار مذکور بینداز: ببین آیا حاضری به قیمت شکستن هنجاری که به نظرت غیرمنطقی یا ناعادلانه می رسد، از بعضی کارکردهای مثبت آن هنجار برای خودت چشم بپوشی. ضمنا یادت باشد سال ها فکر و تجربه ی آدم ها پشت این هنجارها است و احتمالا تعداد قابل ملاحظه شان به اندازه ی تو عقل داشته اند و به اندازه ی تو از روابط نابرابر در جامعه شان رنج می برده اند...
پ.ن. نمی دانم این حرف ها هم از عوارض جانبی دهه ی سی زندگی و تن دادن به محافظه کاری است؟!
پ.ن. نمی دانم این حرف ها هم از عوارض جانبی دهه ی سی زندگی و تن دادن به محافظه کاری است؟!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر