حسرت مانع لذت

وقتی شعری یا جمله ی زیبایی می خوانم، وقتی یک کار تحقیقی خوب می بینم، یک عکس یا طرح یا مجسمه ی فوق العاده می بینم، یک کاردستی، یک دستنوشته ی خوش خط، یا حتی یک لباس قشنگ توی ویترین لباس بچه فروشی...  دل ام می خواهد کاش من آن را نوشته، ساخته یا خلق کرده بودم. این احساس واقعا برای ام خردکننده است، زیرا نمی توانم بدون چنین حسرتی از آن کار لذت ببرم! آن حسرت عمیق مانع از لذت بردن ام می شود...
نمی دانم این چه جور بیماری ای است و آیا کسان دیگری هم در دنیا به آن مبتلا هستند یا نه!