نیم‌نگاه: تکریم

۱۶ بهمن، ۱۳۸۹

تکریم

گاهی از خودت عذرخواهی کن: صادقانه، فروتنانه و با تشریفات کامل. عذرخواهی بابت بدی ای که در حق خودت کرده ای، بابت این که سهل انگارانه خودت را در معرض تحقیر قرارداده ای، بابت زمینه ای که خودت فراهم کرده ای برای مورد توهین یا اتهام ناروایی واقع شدن... از خودت عذر بخواه، تو شایسته ی تکریمی نه تحقیر، توهین، اتهام یا بدی.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

درباره‌ي نيم‌نگاه

این‌جا چنان که از نام‌اش پیدا است، چیزی جز «نیم‌نگاه»های من نیست: ایده‌هایی که اغلب دفعتاً به ذهن می‌رسند و بدون تأمل خیلی زیاد و شرح و تفصیل، (اما نه بدون منطق یا با منطق و استدلال سست) درج می‌شوند که از یاد نروند. به این امید که بعدها شاید حوصله و فرصتی برای تأمل و تحقیق بیش‌تر و شرح و بسط آن فراهم بیاید. گاهی هم تنها به اشتراک گذاشتن یک تجربه‌ی انسانی است که ممکن است دیگران هم تجربه کرده باشند، اما نفس روایت کردن و شاید خواندن‌اش از نظر من دلپذیر است.

درباره وبلاگ نوشتن:

* توضيح

* از نوشتن

* وبلاگ و تعمیم های ناروا