نیم‌نگاه: خستگی

۲۶ اردیبهشت، ۱۳۸۷

خستگی

از این استادهای عزیزی که یا چرت می زنند و حال ندارند و فراموشکارند، یا همه‌اش دنبال پول‌اند و وقت سرخاراندن ندارند و همیشه توی اتاق‌شان که می‌روی احساس زیادی‌بودن و مصدع اوقات گهربارشان شدن به‌ات دست می‌دهد .... خسته‌ام.

۱ نظر:

ناشناس گفت...: کدام استاد؟
کدام دانشجو؟
کدام دانشگاه؟; ۲۸ اردیبهشت, ۱۳۸۷ ۱۳:۳۳

ارسال یک نظر

درباره‌ي نيم‌نگاه

این‌جا چنان که از نام‌اش پیدا است، چیزی جز «نیم‌نگاه»های من نیست: ایده‌هایی که اغلب دفعتاً به ذهن می‌رسند و بدون تأمل خیلی زیاد و شرح و تفصیل، (اما نه بدون منطق یا با منطق و استدلال سست) درج می‌شوند که از یاد نروند. به این امید که بعدها شاید حوصله و فرصتی برای تأمل و تحقیق بیش‌تر و شرح و بسط آن فراهم بیاید. گاهی هم تنها به اشتراک گذاشتن یک تجربه‌ی انسانی است که ممکن است دیگران هم تجربه کرده باشند، اما نفس روایت کردن و شاید خواندن‌اش از نظر من دلپذیر است.

درباره وبلاگ نوشتن:

* توضيح

* از نوشتن

* وبلاگ و تعمیم های ناروا