نیم‌نگاه: توییتر و دیگر هیچ!

۱۳ اردیبهشت، ۱۳۸۷

توییتر و دیگر هیچ!

نوشتن توی یک وبلاگ فی-ل-ترشده تقریبا کار بی حاصلی است اگر وبلاگ "رسانه" باشد.
بالاخره رفتم ببینم این Twitter که می گویند چی هست. جالب بود. و دست کم فعلا برایم جذاب: نوشتن در قالبهای 140 کرکتری! برای روده‌درازهایی مثل من ریاضت خوبی است. اما از سرعت سایت خوشم نیامد. به جای توییتر همین جا می نویسم اما قول نمیدهم دقیقا 140 کرکتر باشد.
توییت اول: جلسه اولیا و مربیان مهد دخمل: 95٪ وقت صرف مراسم و جوایزجشن آخرسال،عکس و فیلم و بازدیدها شد؛ نه هیچ صحبتی درباب کم و کیف آموزش کودکان‌مان.
توییت دوم: مطالعه‌ی کتاب "زن واسپرده" لورا دویل از سنخ روانشناسی عامه به توصیه‌ی یک دوست. "همسر واداده" ترجمه ی مناسب‌تری است برای نام کتاب ! دیدی تقریبا پست مدرن به روابط زناشویی. گاهی شبیه توصیه‌های همسرداری در اسلام! احتمالا ترجمه ای است دویست صفحه ای از آیه‌ی"الرجال قوامون علی النسا"
لینک: "The Surrendered Wife"

۳ نظر:

ناشناس گفت...: ما هنوز شمارو می خونیم گاهی; ۱۴ اردیبهشت, ۱۳۸۷ ۰۸:۱۵
ناشناس گفت...: سلام خوبید؟ ما هم یه همچیح مراسمی رو اخیرا داشتیم تو مدرسه ی دخترم ولی از نظر کیفی و کمی هم توجهاتی به مسائل آموزشی تربیتی شد.; ۱۸ اردیبهشت, ۱۳۸۷ ۱۱:۲۶
ناشناس گفت...: سلام خوبید؟ ما هم یه همچیح مراسمی رو اخیرا داشتیم تو مدرسه ی دخترم ولی از نظر کیفی و کمی هم توجهاتی به مسائل آموزشی تربیتی شد.; ۱۸ اردیبهشت, ۱۳۸۷ ۱۱:۲۶

درباره‌ي نيم‌نگاه

این‌جا چنان که از نام‌اش پیدا است، چیزی جز «نیم‌نگاه»های من نیست: ایده‌هایی که اغلب دفعتاً به ذهن می‌رسند و بدون تأمل خیلی زیاد و شرح و تفصیل، (اما نه بدون منطق یا با منطق و استدلال سست) درج می‌شوند که از یاد نروند. به این امید که بعدها شاید حوصله و فرصتی برای تأمل و تحقیق بیش‌تر و شرح و بسط آن فراهم بیاید. گاهی هم تنها به اشتراک گذاشتن یک تجربه‌ی انسانی است که ممکن است دیگران هم تجربه کرده باشند، اما نفس روایت کردن و شاید خواندن‌اش از نظر من دلپذیر است.

درباره وبلاگ نوشتن:

* توضيح

* از نوشتن

* وبلاگ و تعمیم های ناروا