تصور کن یک جعبه ابزار همیشه همراه داری که تویاش تعداد محدودی آچار و پیچگوشتی هست و هر پیچی که سر راهات سبز بشود و لازم باشد ببندی یا بازش کنی با این مجموعه ابزار بشود بست یا بازش کرد. آن وقت بدون هیچ احساس نگرانی یا عدم اطمینانی قدم برمیداری.
حالا تصور کن این جعبه ابزار، یک مجموعهی معنایی کلیدی از معناهای جهان و رابطهاش با انسان باشد، و پیچهای سر راه؛ پدیدهها و رخدادهایی که در زندگی با آنها مواجه میشوی... چه رشک برانگیز است حس آرامش، اطمینان، و امنیتی که صاحب جعبه ابزار تجربه میکند...
۶ نظر:
عزیز دل ایمیلتو بهم می دی؟
وآیا همون قدیمیه است؟
مامان امیرعلی و نیایش
sallam
chera webloget filter shode?!!!!!!!!!
سلام-بالاخره يه فيلتر شكن خوب به دادم رسيد و وبلاگتو ديدم ولي انگاري تو هم كم كار شدي.راستي كسي هست كه همچو جعبه ابزاري داشته باشه؟به نظر من كه نمي شه مطمئن بود به اين آچارها! فلسفه عقل دل آيا همه ي پيچ ها باز مي شه؟ولي باهات موافقم اون اطمينان وآرامش بي نظيره.
انجمن علمي دانشجويي برنامه ريزي اجتماعي دانشگاه تهران اقدام به برگزاري جشنواره وبلاگنويسي با موضوع مسائل اجتماعي ايران نموده است. از همه علاقمندان براي شركت در اين جشنواره دعوت مي شود.
سلام بانو ندا .
این چه حرفیه ؟ هر مادری در جایگاه خودش مادری میکنه نه اینکه وظیفه ایی داشته باشه فقط عشقه ...
از کجا معلوم شما عاشقتر نباشی ؟؟؟
سیستم نظر خواهیتون رو نمیشناسم امیدوارم بفرسته این بار !!!!
سلامت و برقرار باشی بانو ...
مادر سپید
سلام.
همیشه نوع نگاه شما به زندگی و جامعه برام تحسین برانگیز بوده.
(این رو تملغ فرض نکنید چون متملغ منتظر پاداشه اما من فقط بیان نظر میکنم) همچنان پاینده باشید
ارسال یک نظر