نازل شده در باب امانت: ای اهل ایمان! آیا می دانید بس ناجوانمردانه تر از «امانت گرفتن کتاب و پس ندادن آن» چیست؟ بدانید و آگاه باشید که همانا امانت گرفتن و برنگرداندنِ کپی ها، نوشته ها یا ترجمه های دست نویس است که صاحب آن نسخه ای از آن ندارد و به هیچ وجه از جای دیگری هم نمی تواند تهیه شان کند. و شما چه می دانید که حسرتِ قرین از دست دادن مطالبی که ساعت ها وقت صرف آن شده چه قدر است.
پیشنهاد1: حتی اگر یک سیخ یا میخ به کسی امانت می دهید جایی یادداشت کنید. من یک-دو سالی هست هر کتابی که به کسی امانت می دهم یا از کسی می گیرم با نام شخص و تاریخ آن یادداشت می کنم، این جوری حساب اموال مطالعاتی ام را دارم! اما به نظرم این چیزی که الان گم کرده ام مال قبل از درست کردن این دفتر و دستک حساب و کتاب است.
پیشنهاد2: اگر فیش های جدیدتان همگی رایانه ای است به خودتان نبالید. ممکن است چیزهایی لازم داشته باشید که مال چند سال پیش از رایانه ای کردن سیستم درس و مشق و مطالعه تان است. ترجیحا وقتی پز بدهید که همه چیز-اعم از قدیمی و جدید- را دیجیتالی کرده باشید!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر