۲۶ آذر، ۱۳۸۷

مدیریت استنادها و اطلاعات کتابشناختی

این جوری دیده ایم و تبلیغ شده است که ملت فکر می کنند تکنولوژی فقط یعنی سرخ کن و پاستاپز و تلویزیون ال سی دی و موبایل دوربین دار 10 مگا پیکسلی و ربات فوتبالیست و امدادگر،... و دست بالا: انرژی هسته ای و نانوتکنولوژی و بیوتکنولوژی...


اگر دانشجو هستید یا به هر ترتیب کار پژوهشی می کنید و نرم افزار EndNote را ندیده اید و با آن کار نکرده اید عمرتان بر فنا است! البته کم هم نیستند دانشجوهایی که حتی google Scholar را هم ندیده اند... و از آن اسفباتر استادهایی که هیچ کدام از این ها را ندیده اند! (و مگر قرار است ما از کی کار یاد بگیریم؟!)


مدت ها بود ایده و آرزوی داشتن نرم افزاری توی سرم بود که بشود توی اش فیش نوشت، یا چیزی که بشود با آن فایل های منابع و استنادها را مرتب کرد. حتی به یک دانشجوی مهندسی کامپیوتر هم پیشنهاد کردم که آن را عملی کند که حال اش را نداشت. تلاش کردم توی Excell یک چیزی درست کنم که نیازهای ابتدایی ام را برای چنین کاری برآورده کند... حالا EndNote را یافته ام که همه ی این کارها را یک جا می کند؛ نرم افزاری برای مدیریت استنادها، فیش نویسی، نقل و انتقال و جست و جوی منابع و اطلاعات کتابشناختی و الخ. در واقع حالت بسیار کامل تر آن چیزی که توی Word در منوی References استفاده می کنیم. البته از لحاظ امکانات غیرقابل مقایسه است و کاری که word می کند در مقایسه با EndNote مثل Paint است در برابر Photoshop! EndNote را شرکت یا موسسه Thomson ارایه کرده که ISI هم متعلق به آن است. این نرم افزار هم تحت وب قابل استفاده است هم به صورت desktop. البته نسخه ی دسکتاپ آن که روی کامپیوتر خودتان نصب می شود؛ کامل تر است.

هنوز به کل امکاناتی که می دهد آشنا نشده ام، اما روشن است که فوق العاده است. متاسفانه همان طور که در ابتدای این پست گفتم، ما فقط دستاوردهای سخت افزاری را به نام تکنولوژی می شناسیم، کسی نمی بیند که این دانش و تکنولوژی چگونه و با چه روش های نرم افزاری تولید می شود، بسط می یابد، و چرخه ای از تولید علم پدید می آید که به طور تصاعدی پیشرفت را به ارمغان می آورد. متاسفانه هم سیاست گزاران ما این گونه فکر می کنند و هم مردم عادی و حتی بسیاری از نخبگان غیرسیاسی. و در هر سه سطح، این موضوع منجر به کج فهمی در مورد توسعه و پیشرفت شده است.




در حاشیه: رییس جمهور:«پیشرفت های علمی ایران روزافزون است و دنیا بداند دانشمندان و پژوهشگران ما مرجعیت علمی این سرزمین را در آینده نه چندان دور احیا و بازسازی می کنند.»