نیم‌نگاه: دنياي پديداري من و «او»

۰۵ آبان، ۱۳۹۳

دنياي پديداري من و «او»

يك مدت نسبتاً طولاني يادداشت هاي شخصي ام را با ضمير سوم شخص مي نوشتم. (12-13 سال قبل هم يك مدت با نام مستعار جايي چيزي مي نوشتم. آن موقع يادم هست بعد از مدتي چه احساس بدي پيدا كرده بودم.) حالا هم يك احساس بيگانگي با اين يادداشت هاي شخصي با ضمير سوم شخص دارم: آدم اش را دوست اش ندارم، با او احساس صميميت ندارم! انگار واقعا يك كس ديگري است! آن جا انگار احساسات و افكارم به يك چيزي گير مي كند وقتي مي خواهم روايت شان كنم.

موقع اين كشف و شهودها در مي يابم دنياي درون ما و رابطه اش با قراردادهاي اجتماعي تا چه حد ظريف و پيچيده است...

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

درباره‌ي نيم‌نگاه

این‌جا چنان که از نام‌اش پیدا است، چیزی جز «نیم‌نگاه»های من نیست: ایده‌هایی که اغلب دفعتاً به ذهن می‌رسند و بدون تأمل خیلی زیاد و شرح و تفصیل، (اما نه بدون منطق یا با منطق و استدلال سست) درج می‌شوند که از یاد نروند. به این امید که بعدها شاید حوصله و فرصتی برای تأمل و تحقیق بیش‌تر و شرح و بسط آن فراهم بیاید. گاهی هم تنها به اشتراک گذاشتن یک تجربه‌ی انسانی است که ممکن است دیگران هم تجربه کرده باشند، اما نفس روایت کردن و شاید خواندن‌اش از نظر من دلپذیر است.

درباره وبلاگ نوشتن:

* توضيح

* از نوشتن

* وبلاگ و تعمیم های ناروا