۱۷ بهمن، ۱۳۸۵

تکریم ارباب رجوع!

از دیدن این جمله «مشترک گرامي، دسترسی به این سایت امکان‌پذیر نمی‌باشد» حس خاصی به‌ام دست می‌دهد، اول احساس می کنم حین راه رفتن سرم محکم خورده به یک دیوار بتونی خاکستری رنگ، و بعد حسی شبیه این که وارد اتاقی بشوم و به‌ام بگویند: «بفرمایین بتمرگین لطفاً». هرچه فکر می‌کنم نمی‌فهمم برای گفتن این جمله که «دسترسی به این سایت امکان‌پذیر نمی‌باشد» چرا باید این‌قدر «ادب و احترام» از خودشان در وکنند؟ مثل آدم‌هایی که لفظاً ادعای تواضع می‌کنند اما غرور از سر تا پای‌شان می‌چکد. این سنخ، از مغرورهای معمولی(!) حال‌به‌هم‌زن‌تر هستند!

۲ نظر:

ناشناس گفت...

یکی از تفاوتهای جوامع غربی با ایران این است که در ایران دولت برای بسیاری از چیزها از ÷یش برای مردم تصمیم میگیرد و آنها را لایق نمیداند که خود تصمیم بگیرند. فیلترینگ یکی از این موارد است. مفهوم این جمله این است که اگر این سایت باز باشد ممکن است به چیزهایی بر بخورید که برایتان خوب نیست و چون ما بهتر از شما خوب و بد شما را میدانیم برایتان تصمیم گرفته ایم که شما این سایت را نبینید.

ناشناس گفت...

سلام ندا جان!
همونطور که می دونی تعدادی از نماینده های اقلیت و اکثریت مجلس دارن سعی می کنن برای کشوندن احمدی نژاد به مجلس و پرسش از اون (که البته می تونه زمینه ی استیضاح رو هم به وجود بیاره) امضاهای کافی رو جمع کنن و عملکرد ضعیف دولت نهم رو زیر سوال ببرن. در همین راستا و با هدف تسریع این روند، نامه ای رو خطاب به نمایندگان مجلس تهیه کرده ایم که می تونی از طریق لینک این پیام بخونیش و در صورت تمایل امضا کنی و به ش لینک بدی. مطمئنآ همراهی شما می تونه در موثر بودن این حرکت مدنی سهم زیادی داشته باشه.
یا حق!