نیم‌نگاه: اعترافات

۲۹ تیر، ۱۳۸۶

اعترافات

این طور القا شد که انقلاب بدون وجود هیچ‌‌گونه زمینه‌‌ای در شرایط داخلی و تنها با تلاش‌ها و القائات فلان مؤسسه‌ی امریکایی روی‌داده است. مردم موجودات منفعلی فرض شده‌اند که نشسته‌اند ببینند چه کسی برای انقلاب کردن به‌شان پول می‌دهد تا به خیابان بریزند بی این که خودشان هیچ درک وتحلیلی از وضعیت موجودشان داشته باشند...

۲ نظر:

ناشناس گفت...: inha hamchon kabkani hastand k sar zire barf karde va hokumat mikonand; ۳۰ تیر, ۱۳۸۶ ۲۲:۵۴
ناشناس گفت...: سلام .یکی ازمطالبت رو توی وبم نوشتم گل دخترت رو ببوس; ۰۱ مرداد, ۱۳۸۶ ۱۹:۰۵

ارسال یک نظر

درباره‌ي نيم‌نگاه

این‌جا چنان که از نام‌اش پیدا است، چیزی جز «نیم‌نگاه»های من نیست: ایده‌هایی که اغلب دفعتاً به ذهن می‌رسند و بدون تأمل خیلی زیاد و شرح و تفصیل، (اما نه بدون منطق یا با منطق و استدلال سست) درج می‌شوند که از یاد نروند. به این امید که بعدها شاید حوصله و فرصتی برای تأمل و تحقیق بیش‌تر و شرح و بسط آن فراهم بیاید. گاهی هم تنها به اشتراک گذاشتن یک تجربه‌ی انسانی است که ممکن است دیگران هم تجربه کرده باشند، اما نفس روایت کردن و شاید خواندن‌اش از نظر من دلپذیر است.

درباره وبلاگ نوشتن:

* توضيح

* از نوشتن

* وبلاگ و تعمیم های ناروا