بی هوا روی ات را برمی گردانی، رخ به رخ می شوید، یک سیلی آبدار می خواباند توی گوش ات و پوزخندی می زند از سر پیروزی! مبهوت مانده ای این تسویه ی کدام خرده حساب بود؟!
... فکر می کنی...، و فکر می کنی و باز هم فکر می کنی...، در نهایت به این نتیجه می رسی که احتمالاً روزی و جایی پا روی چیزی گذاشته ای که احتمالاً دُم اش بوده است! و او آن قدر نجیب(!) بوده که مدتی صبر کرده تا جای دیگری گیرت بیاورد!
نتیجه عملی: پیش از هر چیز محدوده ی دُم افراد را دقیقاً شناسایی کن. کوچک ترین اهمالی در شناسایی و پاسداری از این محدوده نتایج غیرقابل پیش بینی به بار می آورد!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر