* اگر مردی به مردی بگوید -اگر بگوید!- در خانه ظرف می‌شوید، احتمالاً به او خواهند گفت: «ای زن ذلیل، به تو هم می‌گن مرد؟!»
* اگر زنی به کسی بگوید شوهرش در خانه ظرف می‌شوید، بسته به مورد با واکنش‌‌های مختلفی روبرو می‌شود:
- زنانی که با حسرت به گوینده خیره خواهند شد و احتمالاً خود را مظلوم یا قربانی خواهند یافت!
- کسانی که با خودشان می‌گویند: «عجب دختره‌ی الپر و هفت‌خط و آتیش‌پاره‌ای که شوهرشو وادار کرده ظرف بشوره، برو قدر شوهرتو بدون دختر، باید سجده کنی همچین مردی رو»!
جالب‌تر از همه واکنش گروه سوم است:
- کسانی که یک‌جوری به آدم نگاه می‌کنند انگار که بگویند: «عجب زنیکه‌ی بی‌عرضه‌ای هستی تو که ظرف‌هاتو شوهرت می‌شوره». انگار «ظرفشویی» مقام والا و شریفی است که تحت هیچ عنوان و موقعیتی نباید به شوهر تفویض شود! چنین کاری، از دست رفتن زنانگی زن و مردانگی مرد است! ( احتمالاً توی دل‌شان در ادامه می‌گویند: «طفلک! شوهرش هم که مرد نیست»!)
نتیجه‌ی منطقی: اصولاً امر خطیر ظرف شستن ربطی وثیق با جنسیت آدم دارد و شستن یا نشستن ظرف می‌تواند -بسته به مورد- هر آدمی را از موجودیت جنسی‌اش به کلی ساقط کند!
نتیجه‌ی طبقاتی: «واه واه! مگه شما هنوز با دست ظرفاتونو می شورین!؟»
* در حاشیه: مردی از ظرف‌شستن خودش و پدرش می‌نویسد: تاملات اخلاقی ظرف‌شوی گاهی باوجدان
۳ نظر:
سلام
آدرس وبلاگتان را اشتباه نوشته بودید کلی با فکر و جستجو توانستم اینجا را پیدا کنم !
در مورد صحبتی هم که می کنید راحت ترین کار این است که به چیزی که اعتقاد داریم عمل کنیم و گرنه حرف مردم همیشه بوده و هست . آدم که نمی تواند به میل دیگران زندگی کند ! در زندگی امروز هم باید پذیرفت که زن و مرد هر دو مسئولیتهایی دارند و زندگی امروز با زندگیهای قبلی خیلی تفاوت دارد ...
یه بار به مامانم گفتم احمد خیلی لیوان میشکنه. فرمودند "خوب مادر جوون چرا اینقدر به شوهرت میگی ظزف بشوره"دستشون درد نکنه با این تحلیل قشنگ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
اکرم جان, به نظرم این ظرف شستن آقایون و ظرف شکستن‌شون عموماً به صورت پکیج به خانوما تقدیم می‌شه!
ندا
ارسال یک نظر