۰۱ آبان، ۱۳۹۰

راه

: «وقتي مي بيني كه خودتو گم كردي، وقتي خودتو ديگه نمي شناسي، و بالاخره اون وقتي كه خودتو ديگه نمي توني دوست داشته باشي... بدون كه وقت برگشتنه»

۲ نظر:

ناشناس گفت...

تمام پستاتون فوق العادس! یعنی کانلا با من مطابقت داره. ندیده بودم انقد همه نوشته های یکیو دوست داشته باشم. من تو گودرم بلاگ شمارو اضافه کردم و مجبوررم همه پستاشو شِر کنم، عااااالیه
واقعا تشکر

نيم نگاه گفت...

از لطف تان ممنونم. از اين كه مي شنوم خواننده ي ناشناسي با نوشته هاي اينجا تا اين حد همدلي دارد، احساس خوشايندي به ام دست مي دهد.