۰۲ بهمن، ۱۳۸۹

ژانر

این آدم هایی که مرتب از کمیت و کیفیت روابط بین شخصی شاکی و نالان اند بدون این که داوطلبانه و فعالانه کوچک ترین گامی برای بهبود روابط بردارند.


پ.ن. به نظرم دست کم یک علت مهم چنین گله و شکایاتی این است که فرد رابطه ها را به درستی در ذهن اش سنخ بندی نکرده است. هر نوع رابطه ای مستلزم حد معینی از انتظارات است. نمی شود از همه گونه رابطه انتظار صمیمت، عمق، تداوم و تعهد یکسان داشت. به نظرم این تیپ افراد برای این که آزردگی کم تری را تجربه کنند باید به روشنی انتظارات شان را در رابطه ها برای خودشان (دست کم) لیست کنند و بعد منصفانه کلاه شان را قاضی کنند و ببینند این توقعات تا چه حد متناسب با نوع رابطه و فاصله ای است که با طرف های مقابل دارند.

بعضی ها هم که نق زدن و ابراز ناامیدی و پخش احساسات نوستالژیک و جلب حس ترحم، سرگرمی یا خوراک روزانه شان است. این ها که کلاً ژانر جداگانه ای هستند!

هیچ نظری موجود نیست: