۰۱ مهر، ۱۳۹۰

عیب و هنر مِی

بعضی چیزها ظاهرا کوچک اند، توجهی را جلب نمی کنند. راجع به آدم خوب ها و آدم بدهای مهم و سرشناس نیستند. راجع به موضوعات مهم مثل انرژی هسته ای، مدیریت جهان، مذاکرات دو کشور متخاصم، اختلاس، حذف یارانه ها، سه برابر شدن یارانه های پرداختی، قیمت سکه و دلار، از آخر اول شدن ها، رأی، جنبش، اعدام، زندان، اعتصاب، شلاق و ... نیستند. اصلا بمب خبری نیستند؛ نه در رسانه های رسمی حاکمیت، نه در رسانه های مخالف، نه در شبکه های اجتماعی و سایت های به اشتراک گذاری لینک و خبر. اما به نظر من گام های بزرگ و مهمی اند برای بهبود اوضاع، برای بهتر شدن کیفیت زندگی روزمره ی تک تک ما و فرزندان ما، که اگر نخواهیم ریا کنیم باید بگوییم ربط مستقیم و نزدیکی به انرژی هسته ای و اختلاس و شلاق و ... ندارد.

چند سالی هست که دیده ام روی بسته ی داروها و محصولات بهداشتی وارداتی برچسب فارسی هست که نشان میدهد کالا از مبادی رسمی و با مجوز وزارت بهداشت وارد شده. این کمی به ام اطمینان می داد که کالا تقلبی نیست. این اقدام به نظرم خیلی مثبت آمده بود. دیروز یک بسته داروی مکمل خریدم.  امروز که آمدم درش را باز کنم دیدم روی بسته برچسبی هست و توضیحاتی. کد پنهانی روی این برچسب بود که با تراشیدن پوشش آن باید وارد سامانه ی مخصوصی به نام «شبکه نظارت و بازرسی مردمی» (شبنم) می شد. ارتباط با این سامانه از طریق تلفن (ثابت یا همراه)، پیامک و وبسایت شبنم، ممکن بود. من هر سه را امتحان کردم! خیلی جالب بود. با وارد کردن کد مزبور، شبکه فورا به شما اعلام می کند کالایی که در دست دارید ثبت شده یا تقلبی است. یک شماره ی پیگیری می دهد، و اگر کد مذکور ثبت نشده باشد (کالا تقلبی باشد) از شما می خواهد آدرس محل وقوع تخلف را به سیستم اعلام کنید. این البته ابتکار وزارت بازرگانی دولت فخیمه قطعا نبوده، قبلا چنین ساز و کاری برای شناسایی گوشی های موبایل وجود داشته، اما اجرایی کردن آن برای کالاهای دیگر در کشور به همت هر کس و جایی که بوده باید به اش دست مریزاد گفت.

بقیه را نمی دانم. برای من اما، این جور چیزها در این روزگار نویدبخش است، خیلی بیشتر از اخبار خوش هسته ای، پیوستن به کلوپ کشورهای دارنده ی نانوتکنولوژی و دانش سلول های بنیادی و چه و چه.  چون به همین زندگی روزمره ی من و خانواده ام که آرزو دارم پاک و سالم و امن و آرام و کم استرس باشد مربوط می شود. این مرا امیدوار می کند به این که «عقلانیت» می تواند در این سیستمی که گاه به طرز نومیدکننده ای به کلی تهی از هرگونه منطق و عقلانیت ابزاری به نظر می رسد نفوذ کند. و شاید -شاید- آرام آرام -خیلی آرام- نشت کند به سایر حوزه ها...

هیچ نظری موجود نیست: