در علامت زدن (اعم از خط کشیدن و پرانتز گذاشتن و تیک زدن) در کتابی که از کتابخانه ی دانشکده گرفته ای لحظه ای تردید مکن. دیگران از تو سپاسگزار خواهند بود که زحمت کشیده و کتاب را خوانده ای و نکات مهم اش را علامت زده ای که وقت آن ها برای خواندن کل کتاب تلف نشود! (ضمنا خودت هم موقع مراجعه ی مجدد به همان کتاب راحت خواهی بود!)
البته این کار قواعدی دارد:
1- علامت گذاری با مداد و کمرنگ باشد (علامت گذاری های خودکاری یا خیلی پررنگ در متن کتاب برای دیگر خوانندگان عصبی کننده است).
2- ترجیحا از کشیدن خطوط ممتد خودداری کن. به جاش از خطوط کوتاه زیر کلمات مهم، خطوط عمودی در حاشیه ی پاراگراف یا سطوری که مهم اند، پرانتز، چک مارک و مانند آن استفاده کن.
۲ نظر:
ببخشید این کار تون به نظر خودتون درسته؟
خیانت در امانت محسوب نمیشه؟
این حرف تان به فکر فروبردم! به این فکر کردم که چرا در این مورد دغدغه ی اخلاقی «حفظ امانت» را واگذاشته ام، ندیده گرفته ام یا اصلا ندیده ام . با چرا اصلا حساسیت ام در حفظ اموال «عمومی» کم شده است...
ارسال یک نظر